کلید خصوصی؛ قلب امنیت کیف پول ارز دیجیتال

کلید خصوصی (Private Key) هسته اصلی امنیت کیف پول ارز دیجیتال شماست. این کلید به شما اجازه می‌دهد به دارایی‌های دیجیتال خود دسترسی پیدا کرده و تراکنش‌های امن انجام دهید. هنگام استفاده از کیف پول‌های گرم یا سرد، یک جفت کلید عمومی و خصوصی در اختیار شما قرار می‌گیرد. با استفاده از این کلیدها علاوه‌بر حفاظت از دارایی‌های دیجیتال می‌توانید حریم خصوصی تراکنش‌هایتان را هم حفظ کنید. اگر می‌خواهید بدانید کلید خصوصی چیست و چگونه کار می‌کند، این مقاله را از دست ندهید. در این مقاله می‌خواهیم به زبان ساده کلید عمومی و کلید خصوصی را به شما معرفی کنیم.

کلید عمومی چیست؟

کلید عمومی رشته‌ای از کاراکترها، متشکل از  حروف و اعداد است که  از کلید خصوصی به دست می‌آید و از آن برای راستی‌آزمایی امضای دیجیتال استفاده می‌شود. درست است که این کلید  از روی کلید خصوصی استخراج شده اما از طریق مهندسی معکوس نمی‌توان از کلید عمومی به کلید خصوصی دست پیدا کرد و به همین دلیل می‌توان آن را به صورت عمومی برای تأیید هویت یا به‌عنوان امضای دیجیتال به اشتراک گذاشته و برای رمزگذاری پیام‌ها از آن استفاده کرد. در امضای دیجیتال برای امضا می‌توان برای تأیید اعتبار امضا از کلید عمومی استفاده کرد.  به طور کلی کاربرد رمزنگاری کلید عمومی در ارزهای دیجیتال عبارتند از:

موارد استفاده از کلید عمومی

1. رمزگذاری داده‌ها: کلید عمومی برای رمزگذاری داده‌ها به صورت امن استفاده می‌شود و مزیت آن این است که تنها مالک کلید خصوصی می‌تواند کلید عمومی را رمزگشایی کند.
2. احراز هویت و ورود امن: در مورد سیستم‌هایی که نیاز به ورود دو مرحله‌ای (Two-Factor Authentication) دارند،  می‌توان از کلید عمومی برای احراز هویت کاربران استفاده کرد.
3. امضای دیجیتال: همان‌طور که از کلید خصوصی در راستای امضای اسناد یا پیام‌ها بهره گرفت، از کلید عمومی می‌توان برای صحت امضا استفاده کرد.
4. تبادل کلید در ارتباطات امن: از آنجاکه برای محافظت از اطلاعات تبادل شده نیاز به رمزگذاری ارتباطات اینترنتی است، می‌توان از  پروتکل‌های امنیتی مانند TLS/SSL استفاده کرد.
5. امنیت ایمیل‌ها:‌ کلید عمومی برای رمگذاری و امضای ایمیل‌ها در در پروتکل‌هایی مانند PGP و S/MIME استفاده می‌شود.
6. ارزهای دیجیتال و بلاکچین:  در مورد بیت‌کوین و اتریوم،می‌توان از کلید عمومی برای تأیید تراکنش و دریافت ارز دیجیتال استفاده کرد.
7. مدیریت گواهینامه‌های دیجیتال: برای صدور و مدیریت و تأیید اعتبار گواهینامه‌های دیجیتال می‌توان از کلید عمومی (PKI) استفاده کرد.
8. امضای کدها و نرم‌افزارها: تعیین اصالت کدهای اجرایی و یکپارچگی آن‌ها از طریق کلید عمومی امکان‌پذیر است.
9. شبکه‌های امن و VPN: بین کلاینت و سرور می‌توان برای ایجاد یک تونل رمزگذاری شده در ارتباطات VPN استفاده کرد.
10. سیستم‌های کنترل دسترسی: در سیستم‌هایی که کنترل دسترسی آن‌ها مبتنی بر کلید عمومی است، کاربران می‌توانند با استفاده از یک جفت کلید برای تأیید هویت خود به منابعی خاصی دسترسی لازم را پیدا کنند.

مزایای کلید عمومی

1. امنیت بالا
2. احراز هویت و تأیید صحت
3. حفظ حریم خصوصی
4. عدم نیاز به اعتماد شخص ثالث
5. مقیاس‌پذیری
6. سادگی در ارسال و دریافت اطلاعات

معایب کلید عمومی

1. هزینه‌های محاسباتی نسبت به رمزنگاری متقارن
2. نیاز به اعتبارسنجی خارجی برای جلوگیری از سواستفاده
3. کاهش سرعت و عملکرد سیستم
4. آسیب‌پذیری در برابر  کامپیوترهای کوانتومی

کلید خصوصی چیست؟

وقتی دارایی‌های دیجیتال مانند بیت‌کوین، اتریوم، تتر و سایر رمزارزهای خود را در کیف پول‌های دیجیتال مثل تراست ولت، متامسک، لجر نانو اس و… ذخیره می‌کنید، دو کلید عمومی و خصوصی به شما ارائه می‌شود:

• کلید عمومی (Public Key) درست مثل شماره کارت بانکی شما است و با ارسال آن به دیگران، کاربران می‌توانند به حساب شما ارز دیجیتال بفرستند. پس واضح است که کلید عمومی با همه به‌ اشتراک گذاشته می‌شود.
• حالا اگر بخواهید به رمزارزهای خود دسترسی پیدا کنید، به Private Key نیاز دارید. این رشته متنی محرمانه فقط در اختیار شما قرار می‌گیرد و نباید هیچ‌کس دیگر به آن دسترسی پیدا کند.

در واقع، کلید خصوصی مثل رمز عبور کارت بانکی شما عمل می‌کند. همان‌طور که با وارد کردن رمز عبور، به حساب بانکی خود دسترسی پیدا می‌کنید، در دنیای ارزهای دیجیتال هم، دسترسی و مالکیت دارایی‌های دیجیتال شما با استفاده از کلید خصوصی مشخص می‌شود. کلید خصوصی (Private Key) یک رشته رمزنگاری (Cryptographic) محرمانه ۲۵۶ بیتی است که به عنوان کلید اصلی دسترسی به کیف پول دیجیتال شما عمل می‌کند. این کلید که ترکیبی از حروف و اعداد است، به شما اجازه می‌دهد تا ارزهای دیجیتال‌تان را در کیف پول‌ سرد یا گرم مدیریت کنید.

هرچه این کلید پیچیده‌تر و طولانی‌تر باشد، هکرها سخت‌تر می‌توانند آن را بشکنند. امنیت کلید خصوصی علاوه‌بر استفاده از یک الگوریتم رمزنگاری قوی، به رعایت دقیق نکات امنیتی مثل احراز هویت دو مرحله‌ای کیف پول دیجیتال، ارائه‌نکردن کلید خصوصی به دیگران و موارد مشابه بستگی دارد.

کلید خصوصی در کیف پول‌های ارز دیجیتال چگونه کار می‌کند؟

کلیدهای خصوصی ارزهای دیجیتال، اعدادی تصادفی و بسیار طولانی هستند که از بین ۲^۲۵۶ احتمال مختلف انتخاب می‌شوند. معمولاً، این کلیدها ۲۵۶ کاراکتر دارند و برای نمایش ساده‌تر، اغلب به‌صورت اعداد هگزادسیمال (مبنای ۱۶) نمایش داده می‌شوند.

برای اینکه درک بهتری از طول و پیچیدگی این کلیدها داشته باشید، می‌توان گفت که احتمال حدس زدن یک کلید خصوصی، تقریباً برابر با پیدا کردن یک سوزن در انبار کاه است. تولید یک آدرس عمومی از روی کلید خصوصی بسیار ساده است، ولی برعکس این کار تقریباً غیرممکن است. حتی قوی‌ترین کامپیوترهای جهان هم نمی‌توانند این رمزنگاری را بشکنند.

نمونه‌ای از کلید خصوصی در بیت کوین

کلید خصوصی در بیت کوین یک عدد ۲۵۶ بیتی است که می‌توان آن را به چندین روش نمایش داد. یکی از رایج‌ترین روش‌ها، نمایش به‌صورت هگزادسیمال است. در این قالب، یک کلید خصوصی ۲۵۶ بیتی به ۳۲ بایت یا ۶۴ کاراکتر هگزادسیمال تبدیل می‌شود. هر کاراکتر هگزادسیمال می‌تواند یکی از ارقام ۰ تا ۹ یا حروف A تا F باشد، مثل:

رمزنگاری کلید خصوصی در انواع کیف پول‌ها به‌دلیل استفاده از الگوریتم‌های مختلف به روش‌های متفاوتی انجام می‌شود. به همین دلیل، فرمت کلید خصوصی ایجادشده در هر کیف پول می‌تواند با کیف پول دیگر فرق داشته باشد.

کلید خصوصی تتر

کلید خصوصی تتر نیز مثل تمامی ارزهای دیجیتال رشته‌ای رمزنگاری شده و ویژه است که در کیف پول‌های بلاک‌‌چینی دسترسی و کنترل دارایی‌های دیجیتال را امکانپذیر می‌کند. این کلید به محض  ایجاد یک کیف پول  به طور خودکار تولید می‌شود و به شکل عبارتی ۱۲ یا ۲۴ کلمه‌ای یا کلیدی خصوصی متنی/هگزادسیمال  است.  امنیت کلید خصوصی و  محافظت از کلید خصوصی اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا در صورت افشا، افراد دیگر می‌توانند بی‌اجازه تترها را منتقل کنند.

کلید خصوصی چه کاربردی دارد؟

نقش کلید خصوصی در امنیت ارزهای دیجیتال به‌قدری پررنگ است که بدون آن هیچ مالکیتی بر دارایی‌های خود ندارید. از کاربردهای کلید خصوصی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• اثبات مالکیت دارایی‌ها: کلید خصوصی مثل امضای دیجیتالی شماست که به شبکه بلاکچین ثابت می‌کند شما صاحب واقعی این دارایی‌ها هستید تا تراکنش‌های شما را تایید و اعتبارسنجی کند.
• امضای تراکنش‌ها: با این کلید می‌توانید تراکنش‌های غیرقابل‌برگشت انجام دهید. هر تراکنش در بلاکچین با امضای دیجیتال شما تایید می‌شود و با این کار، هویت‌تان به عنوان مالک دارایی‌ها به‌طور قطعی تایید شده و امکان هرگونه تقلب یا دستکاری از بین می‌رود.
• حفظ امنیت و محرمانگی دارایی‌های دیجیتال: این کلید با استفاده از رمزنگاری متقارن از دسترسی افراد غیرمجاز به دارایی‌های دیجیتالی شما جلوگیری می‌کند. بنابراین، اگر شما فقط کلید خصوصی کیف پول خود را داشته باشید، هیچ‌کس نمی‌تواند به آن‌ها دسترسی پیدا کند.
• بازیابی ارزهای دیجیتال: برای زمانی که به دلایل مختلفی رمز عبور کیف پول را فراموش کرده‌اید، کلید خصوصی به کمکتان می‌آید و با استفاده از آن می‌توانید رمزارزهای خود را بازیابی کنید.

مزایای کلید خصوصی

1. تنها کسی‌که می‌تواند تراکنش‌ها را امضا کند مالک کلید خصوصی است.
2. کیف پول خصوصی با نگهداری مناسب امنیت بالایی در برابر دسترسی هکرها دارد. 
3. در کیف پول خصوصی برای مدیریت دارایی نیاز به واسطه‌ها نیست.
4. امکان ذخیره‌سازی کیف پول خصوصی به صورت آفلاین (Cold Storage)  از حملات سایبری جلوگیری می‌کند.
5. تراکنش‌ها نیازی به ارائه اطلاعات شخصی ندارند.

معایب کلیدهای خصوصی

1. در صورت گم شدن کلید خصوصی و نداشتن نسخه پشتیبان دارایی‌ها غیر قابل بازیابی هستند.
2. افشای کلید خصوصی دسترسی به دارایی‌ها را برای هر فردی ممکن می‌سازد.
3. هیچ نهاد مرکزی برای بازیابی کلید خصوصی وجود ندارد.
4. محافظت از کلید خصوصی ممکن است برای افراد ناآشنا با امنیت دیجیتال دشوار باشد.
5. افرادی که چند کیف پول دارند ممکن است برای مدیریت کلیدهای خصوصی دچار مشکل شوند. 

تفاوت کلید عمومی و آدرس

در حالیکه کلید عمومی کدی رمزنگاری شده است که برای رمزگذاری و تأیید استفاده می‌شود و از کلید خصوصی به دست آمده، آدرس نسخه‌ای کوتاه شده از کلید عمومی است که از آن برای معرفی کاربران در شبکه‌های بلاک‌چینی مثل بیت کوین و اتریوم استفاده می‌شود. امنیت و حریم خصوصی در آدرس بیشتر از کلید عمومی است زیرا در آدرس به جای نمایش کلید عمومی کامل نسخه‌ای فشرده ارائه می‌شود که می‌توان از آن در تراکنش‌های مالی و ارسال ارز دیجیتال استفاده کرد.

روش کار رمزنگاری متقارن و نامتقارن

در مورد رمزنگاری متقارن می‌توان گفت که روش کار به این صورت است که یک کلید مشترک برای رمزگذاری و رمزگشایی به کار می‌آید. در واقع فرستنده با کلیدی پیام را رمزگذاری می‌کند که گیرنده با همان کلید پیام را رمزگشایی می‌کند.

رمزنگاری غیرمتقارن چیست و چگونه کار می‌کند؟

در رمزگذاری نامتقارن از یک کلید عمومی برای رمزگذاری استفاده می‌شود و از یک کلید خصوصی برای رمزگشایی.  امنیت در روش نامتقارن بالاتر است اما این روش در مقایسه با روش متقارن سرعت کمتری دارد.

 تفاوت بین کلید خصوصی و کلید عمومی چیست؟

روش کار کلید عمومی و خصوصی در نتیجه روش‌های رمزنگاری کلید عمومی و خصوصی در نحوه تولید و توزیع کلیدها با هم متفاوت‌اند. به همین دلیل، هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند.

رمزنگاری متقارن کلید خصوصی

در رمزنگاری متقارن، یک کلید واحد برای رمزگذاری و رمزگشایی داده‌ها استفاده می‌شود. این روش به دلیل سرعت بالا، محبوبیت بسیار زیادی دارد. وقتی یک متن با کلید خصوصی رمزنگاری می‌شود، تنها کلید عمومی متناظر می‌تواند آن را رمزگشایی کند. این متن رمزگذاری‌شده به عنوان بخشی از امضای دیجیتال عمل می‌کند. اگر کلید عمومی بتواند با موفقیت پیام را رمزگشایی کند، به این معنی است که امضا توسط دارنده کلید خصوصی ایجاد شده و اصالت آن تایید می‌شود.

از جمله روش‌های رایج مدیریت کلید خصوصی با رمزنگاری متقارن عبارت‌اند از:

1. رمزنگاری بلاکی (Block Ciphers): در رمزنگاری بلاکی، داده‌ها به بلاک‌هایی با اندازه مشخص تقسیم شده و هر بلاک به‌طور جداگانه رمزگذاری می‌شود. این روش از کلید خصوصی استفاده کرده و الگوریتم‌هایی مثل AES ،Blowfish و Triple DES از جمله معروف‌ترین آن‌ها هستند.
2. توابع هش (Hash Functions): توابع هش یک روش مطمئن برای تایید اصالت داده‌ها هستند و هر داده‌ای را به یک رشته کوتاه و منحصر‌به‌فرد تبدیل می‌کنند. این رشته‌ها که هش نامیده می‌شوند، به گیرندگان داده اطمینان می‌دهند که اطلاعات در طول انتقال دستکاری نشده است. الگوریتم‌های SHA-256 و MD5 دو نمونه معروف از توابع هش هستند.

رمزنگاری نامتقارن کلید عمومی

در رمزنگاری نامتقارن (کلید عمومی) از دو کلید عمومی و خصوصی استفاده می‌شود. کلید عمومی برای رمزگذاری و کلید خصوصی برای رمزگشایی به کار می‌رود. برای رمزگذاری پیام با کلید عمومی، تنها کلید خصوصی می‌تواند آن را باز کند. هر کسی می‌تواند پیام شما را با کلید عمومی رمزنگاری کند، ولی فقط شما با کلید خصوصی‌تان می‌توانید آن را بخوانید. برخلاف رمزنگاری متقارن که از یک کلید واحد برای رمزگذاری و رمزگشایی استفاده می‌کند، در اینجا دو کلید متفاوت وجود دارد.
از جمله روش‌های رایج رمزنگاری کلید عمومی عبارت‌اند از:

1. الگوریتم RSA: الگوریتم RSA را ران ریویست، آدی شامیر و لئونارد ادلمن توسعه داده‌اند. این الگوریتم، یکی از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین روش‌ها برای رمزگذاری اطلاعات، ایجاد امضاهای دیجیتال و تبادل کلید به شمار می‌رود.
2. رمزنگاری Elliptic Curve Cryptography: الگوریتم ECC الگوریتمی مدرن و پرکاربرد برای رمزنگاری نامتقارن است که در تبادل کلید، امضای دیجیتال و رمزگذاری داده‌ها به کار می‌رود.

روش تولید کلید عمومی و کلید خصوصی

با استفاده از الگوریتم‌های ریاضی خاصی مانند RSA، ECC یا DSA می‌توان  کلید عمومی و کلید خصوصی را در رمزنگاری نامتقارن تولید کرد. این فرآیند معمولأ با انتخاب عدد تصادفی بزرگی آغاز می‌شود. در ادامه با استفاده از تابعی ریاضی (مانند ضرب اعداد اول در RSA) کلید عمومی از کلید خصوصی به دست می‌آید.

تفاوت کلید خصوصی و عمومی در یک نگاه

جدول زیر تفاوت بین کلید خصوصی و عمومی را به‌طور خلاصه نشان می‌دهد:

اگر کلید خصوصی را گم کنیم، چه اتفاقی می‌افتد؟

اگر دسترسی به کلید خصوصی را از دست بدهید، دیگر نمی‌توانید به ارزهای دیجیتال خود دسترسی پیدا کنید. برای امضای تراکنش‌ها و اثبات مالکیت آدرس بلاکچین به کلید خصوصی نیاز دارید. هم‌چنین دیگر نمی‌توانید تراکنشی را از آن آدرس ارسال یا به دارایی‌های موجود در آن دسترسی پیدا کنید. این دارایی‌ها هم‌چنان در بلاکچین ثبت شده‌اند، ولی به دلیل نداشتن کلید خصوصی، عملاً غیرقابل دسترس هستند.

هیچ راه بازیابی متمرکزی هم وجود ندارد، زیرا بلاکچین ذاتاً غیرمتمرکز و بدون واسطه است. به همین دلیل محافظت از کلید خصوصی یکی از موارد مهمی است که حتماً باید به آن توجه کنید.

تفاوت کلید خصوصی با عبارت بازیابی چیست؟

شاید تصور کنید که کلید خصوصی (Private Key) و عبارت بازیابی (Seed Phrase) مفاهیم یکسانی هستند؛ ولی این دو، گرچه مرتبط‌اند، تفاوت‌های مهمی با هم دارند.

کلید خصوصی در واقع یک رشته کاراکتر بسیار پیچیده است که دسترسی مستقیم شما به دارایی‌های دیجیتال‌تان را در بلاکچین فراهم می‌کند. این کلید به شما اجازه می‌دهد تا از طریق کیف پول‌‌های نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری به دارایی‌های ذخیره شده در یک آدرس خاص بلاکچینی دسترسی پیدا کنید.

درحالی‌که، عبارت بازیابی مجموعه‌ای از کلمات تصادفی است که از کلید خصوصی مشتق شده است. خدمات بازیابی کلید خصوصی، به‌عنوان یک پشتیبان برای بازیابی کامل کیف پول شما در صورت فراموشی یا از دست رفتن کلید خصوصی استفاده می‌شود. به عبارت دیگر، عبارت بازیابی، یک راهکار برای بازیابی دسترسی به تمام دارایی‌های شماست.

در جدول زیر می‌توانید تفاوت بین کلید خصوصی و عبارت بازیابی را به‌طور خلاصه مشاهده کنید:

بهترین راه برای نگهداری کلید خصوصی چیست؟

ذخیره‌سازی کلید خصوصی به‌صورت آنلاین مشکلات خاص خود را دارد و هکرها به روش‌های مختلف می‌توانند به آن‌ها دسترسی پیدا کنند. پس چگونه از کلیدهای خصوصی خود محافظت کنیم؟ هک کلید خصوصی هم به‌معنی از دست دادن تمامی دارایی‌های دیجیتالی شما است. پس، باید خطرات مرتبط با کلید خصوصی را جدی بگیرید و آن‌ را در مکانی امن ذخیره کنید.

نگهداری کلید خصوصی در کیف پول‌های سخت‌افزاری

برای ایمن‌سازی کلید خصوصی، بهتر است آن‌ها را در کیف‌ پول‌های سخت‌افزاری مثل Ledger یا Trezor ذخیره کنید. کارکرد این کیف پول‌ها به‌صورت آفلاین با امنیت بسیار بالا است و اگر کلیدتان را به کسی ندهید، هیچ فردی نمی‌تواند به آن دسترسی پیدا کند.

نگهداری در در کیف پول‌های کاغذی

کیف پول کاغذی نوعی از کیف پول‌های سخت‌افزاری و روشی فیزیکی برای ذخیره‌سازی کلیدهای خصوصی و عمومی ارزهای دیجیتال است. در این روش، کلیدهای مورد نیاز برای دسترسی و دریافت ارز دیجیتال (کلید خصوصی و عمومی) به‌صورت کدهای QR یا رشته‌ای از حروف و اعداد روی کاغذ چاپ می‌شوند. از آنجایی که هیچ اتصال مستقیمی به اینترنت وجود ندارد، خطر هک شدن یا سرقت اطلاعات به حداقل می‌رسد.

نگهداری Private Key در کیف پول‌های دیجیتالی

اگرچه بسیاری از کیف پول‌های نرم‌افزاری مثل کوین‌بیس، کلیدهای خصوصی کاربران را برای افزایش سهولت استفاده در سرورهای خود نگهداری می‌کنند، اما این روش به دلیل تمرکز کلیدها در یک نقطه، ریسک بالایی از نظر امنیت دارد. با وجود رمزنگاری کلیدهای خصوصی، احتمال نشت کلید خصوصی و دسترسی غیرمجاز به آن‌ها همچنان وجود دارد و امنیت دارایی‌های دیجیتال‌تان را به خطر می‌اندازد.

بکاپ‌گیری از کلید خصوصی

برای جلوگیری از گم شدن، بکاپ‌گیری از کلید خصوصی را حتماً انجام دهید. این کار به روش‌های مختلفی انجام می‌شود، از جمله:

• پشتیبان‌گیری از فایل کیف پول
• استفاده از عبارت بازیابی شامل ۹ تا ۲۴ کلمه
• نگهداری یک کپی از خود کیف پول در مکانی امن

بعد از نگهداری از کلید خصوصی در جای امن، یک نسخه پشتیبان از آن را هم در یک مکان مطمئن ذخیره کنید تا در صورت دسترسی نداشتن به نسخه اصلی با مشکل مواجه نشوید.

راه‌های بازیابی کلید خصوصی ارز دیجیتال

فرض کنید، گوشی شما خراب شده و دیگر به فایل کیف پول و کلید خصوصی خود دسترسی ندارید. برای این کار، اگر از کلید خصوصی پشتیبان‌گیری کرده باشید، به‌راحتی می‌توانید به‌صورت تحت وب یا از طریق گوشی دیگر با نصب کردن کیف پول گرم به دارایی‌های دیجیتالی خود دسترسی پیدا کنید.

یکی از راه‌های بازیابی کلید خصوصی استفاده از عبارت بازیابی است. اگر بدترین اتفاق ممکن بیفتد و خود کلید خصوصی را گم کنید، بهترین راه استفاده از Seed Phrase است. اگر این عبارت‌ها را ذخیره داشته باشید، با وارد کردن آن‌ها می‌توانید کلید خصوصی را مجدداً ایجاد کنید. در صورتی‌ که عبارت بازیابی را نداشته باشید، عملاً دسترسی به دارایی‌هایتان غیرممکن می‌شود.

جمع‌بندی

رمز عبور و کلید خصوصی کیف پول تنها راه دسترسی شما به دارایی‌های دیجیتال‌تان است و اگر آن‌ها را فراموش یا گم کنید، برای همیشه ارزهای دیجیتال خود را از دست خواهید داد. کلید خصوصی رشته محرمانه رمزنگاری‌ شده برای حفاظت از دارایی‌های دیجیتالی شما است. پس، سعی کنید به هیچ‌عنوان آن را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید و بعد از پشتیبان‌گیری، آن را در مکانی امن ذخیره کنید.

در این مطلب همه چیز درباره کلید خصوصی را بررسی کردیم، به نظر شما می‌توان بدون استفاده از عبارت بازیابی، کلید خصوصی گم‌شده را دوباره بازیابی کرد؟ می‌توانید نظراتتان را در بخش دیدگاه‌ها با ما به اشتراک بگذارید.

سوالات متداول

چرا حفاظت از کلید خصوصی مهم است؟

چون کلید خصوصی به شما امکان دسترسی به دارایی‌های دیجیتال‌تان را می‌دهد، اگر شخص دیگری به آن دسترسی پیدا کند، می‌تواند تمامی ارزهای دیجیتال موجود در کیف پول را به‌سرقت ببرد.

آیا می‌توانیم از چند کلید خصوصی برای یک کیف پول استفاده کنیم؟

خیر، هر کیف پول تنها یک کلید خصوصی منحصربه‌فرد دارد، ولی می‌توانید چند کیف پول مختلف با کلیدهای خصوصی جداگانه ایجاد کنید.

آیا می‌توانیم کلید خصوصی را بازیابی کنیم؟

خیر، کلید خصوصی، تنها راه دسترسی به دارایی‌های دیجیتال شماست. اگر این کلید گم شود، امکان بازیابی دارایی‌ها عملاً غیرممکن خواهد بود. به همین دلیل، از کلید خصوصی نسخه بکاپ (مثلاً با استفاده از عبارت بازیابی) تهیه کنید.